جناب مهديار سلام. نمي دانم حضرتعالي با چه نيتي اين وبلاگ را با قلم جواهر نشان خود مزين و مفتوح ساختيد. ولي بر اساس برداشت شخصي بنده شما در درجه اول انساني مذهبي و در درجه دوم ولايت پذير هستيد. از همون درجه اولش شروع مي كنم. شما حتماً بايد اطلاعاتي فراواني از تاريخ اسلام و سيره پيامبر و معصومين داشته باشيد و همچنين به اين دليل كه هر فرد مذهبي بايد پيامبر و ائمه را الگوي عملي خود قرار دهد لطف كنيد و به بنده حقير سراپا تقصير بفرمائيد كه ايا رسالت پيامبر در راستاي تكميل مكارم اخلاق مبتني بر هدايت كافران و دلسوزي در راه اصلاح انان بود يا خير؟ همچنين جايگاه رجز خواني و كل كل كردن د ر راستاي امر به معروف و نهي از منكر و سيره پيامبر و معصومين كجاست؟ در تاريخ اسلام پيامبر با تمام سختيها و توهينهايي كه از طرف اعراب بدوي و كافر به ايشان مي شد همواره طريق مهر ورزي و ادب و دلسوزي و صبر را پيشه كردند. تنها موردي كه ذكر شد كه ايشان امر به پاسخگويي به كافران كردند آنجا بود كه كفار بعد از جنگ احد شهداي مسلمانان در احد را با كشتگان خود در بدر مقايسه كردند كه حضرت فرمود بگويند كه شهداي ما در بهشت و كشتگان شما در جهنم هستند. البته رجز در صدر اسلام در جنگها بود ولي بيشتر در دهان عمربن عبدود!!!
آن طرفيها چندان مدعي دين نيستند. ولي شمايان كه مدعي آن هستيد بايد پاسخ بگوئيد كه ايا كل كل سبكسرانه . لج در آوردن، تحريك مخالفان جز سيره اولياي خدا است يا خير؟ هر چند نه شما جاي پيامبر هستيد و نه سبزها كافرند. فقط اين مقايسه براي اين بود كه كمي به خود بيائيد. اخلاق شما باعث شرمندگي مولا علي و امام عصر است در باب درجه دوم هم مقام معظم رهبري بارها فرمودند كه دست از تفرقه افكني و تهمت زدن برداريد. هرچند عادت داريد كه حرفهاي ايشان را هم مصادره به مطلوب كنيد و وارونه تفسير كنيد و دل ايشان را با كرده هاي ناصواب خود در كوي دانشگاه و ... به درد بياوريد.
خدا با اين اوضاع آخر و عاقبت همه ما را ختم به خير كند. من كه اميدوار نيستم ولي اميدوارم كه به سلامت بگذريم.
