ميشه مگر باکري هيئت نديده باشه

به شهر و خونه هامون آتيش کشيده باشه

***

يقين دارم باکري، بچه مسلمون بوده

پرچم ايران ما، براش مثه جون بوده

***

نه مثل سبزيه آش! بياد ميون ميدون

تا که بهش بخندن کوچيک و پير و جوون

***

براي دفع دشمن، باکري داده خونش

نه در ره بي بي سي، حذر کنه ز جونش

غصه نخور بسيجي، اينم يه جور جهاده

موندنه تو راه حق، نه آسونه نه ساده

***

يادم مياد يه روزي، به وقت انتخابات

قِر ميومد يه بانو، با کلي افتضاحات

***

رو پرچمه تو دستش، اسم پيامبر هم بود

چيکار ميکرد اون اگر،برادر همتم بود؟

غربتمون رو امروز، باکري ها ميدونن

که سبزيا ميرقصن تو شهرمون، ميخونن

***

همون جماعتي که، شکسته پشت همت

داد ميزنه: حمايت، بسيجيه باغيرت!

***

بسيجيه باغيرت،جون کف دستش گذاشت

مثل داداش کبيري، ما همه رو جاگذاشت

بسيجي شهيد غلام کبيري که در شامگاه ??خرداد???? به جرم ايستادن کنار خيابان توسط يک پرايد مشکي در سعادت آباد زير گرفته شد و چند ساعت بعد به دليل خونريزي شديد داخلي در سن ?? سالگي شهيد گرديد. او نيز يک بسيجيه واقعي بود. شايد بعضي ها آن زمان کور بودند. شايد هم . . . دلم ميخواد بگم: از پرايد مشکي متنفرم. از منافق بيزارم. از اين همه رياي سبز . . . .

وقتي گلي و پري، با هم ميرن خيابون

حرمت خون همت، فنا ميشه چه آسون

اين هم گلي و پري!!! وارثان بر حق خون شهيد همت و برادران باکري!

غصه نخور بسيجي، اينم يه جور جهاده

موندنه تو راه حق، نه آسونه نه ساده

***

تا حاميه بعضيا، اون رجويه نازه

خيال نکن باکري، با سبزيا ميسازه

***

منافقا هميشه، ريگ توي کفششونه

بسيجيه باغيرت، دشمن جونشونه

***

ميترسن اينکه امروز، بسيجيا بيدارن

تا ترسشون بريزه، شرط و شروط ميذارن

***

خيلي باحالن ولي، خيالشون چه خامه

زندگيه بسيجي، خودش يه جور پيامه

***

حب ولايت اما، تو قلبمون ميمونه

چشم حسود کور بشه، که قلبامون جوونه

***

يه وقت بايد بجنگي، تو جبهه ها تو ميدون

يه وقتي هم که جبهه، ميشه همين خيابون

صحنه کشتار فجيع و خونين مردم معترض توسط بسيجي هاي غيرواقعي!!! جنازه هاي مردم بيگناه را مي بينيد؟ نمي بينيد؟ هر کي کمتر از ??? تا جنازه تواين عکس ببينه الهي نوک دماغش شقاقولوس بزنه!!! (حالا خوبه ماادب داريم و از اون حرفا که صانعي پشت سر احمدي نژاد گفت نميگيم!)نحوه ي قتل عام اراذل و اوباش(ببخشيد مردم بيگناه!!!) به اين صورت بود که اونا با سپرهاي خودشون مانع اصابت سنگ هاي پرتاب شده توسط سبزي ها، به سر و صورت خود مي شدند و با اين کارشان خون به دل هواداران اصيل شهيدان همت و باکري ميکردند!

غصه نخور بسيجي، اينم يه جور جهاده

موندنه تو راه حق، نه آسونه نه ساده