پس چرا به ولايتت افتخار نكنم و از جان و دل به فرمان تو گردن ننهم؟ پس من راهي را ميروم كه تو نشانم دهي، چرا كه به اين اعتقاد قلبي رسيده ام كه راه تو ، راه امام و هدف تو هدف امام است.
من تو را تنها نمي گذارم تا در روز قيامت روي زشت كوفيان را نبينم . من تو را تنها نمي گذارم تا وقتي پرسيدند امامت كيست ؟ نام زيباي تو را با افتخار بر زبان آورم. من در دنيا با تو مي مانم تا روز قيامت كه هر كس به دنبال امامي سرگردان ميشود ، مرا با تو محشور كنند و تو دست مرا بگيري. من تو را تنها نميگذارم تا در روز قيامت همراه علي (ع) باشم.
و چه زيباست سخن آن شهيد كه وصيت كرد: من با خداي خويش پيمان بسته ام كه در همه كربلا ها و در همه عاشورا ها همراه حسين باشم.
ما را سري است با تو كه گر خلق روزگار
دشمن شوند و سربكشند ،ما بر آن سريم
رهبرم، مظلوميت تو ما را به ياد مظلوميت مولا علي(ع) مي اندازد اگر منافقان امت قلب تو را جريحه دار كرده ودل تو را خون كرده اند ، خوارج هم قلب اميرالمؤ منين (ع) را خون كرده بودند. مگر نه اين است كه آنها هم قبلا از اصحاب نزديك پيامبر (ص) بودند و ولايت علي(ع) غربالشان كرد؟إ و مگر نه اين است كه منافق صفتان انقلاب ، بازماندگان اهالي كوفه و وارثان همان خوارجند كه با ولايت تو غربال مي شوند. اما مظلوميت علي(ع) از مظلوميت تو بيشتر بود چرا كه يارانش انگشت شمار بودند ولي تو بسيجي ها را داري. بسيجي هايي كه امام را تنها نگذاشتند تو را هم تنها نمي گذارند. دوستانت را دوست مي داريم و دشمنانت را دشمن.
