سلام
خانواده نبايد همسران را (اونايي رو كه عقد كردنديا ازدواج كردند) در مسائل محدود كند ولي دختر پسر مجرد مثل آب و آتش اند آتش پسر دختر را از بين مي برد و پسر خاكستر مي شود اما:
--------------
يکي از نيرومندترين و سرکشترين قواي انسان، غريزه جنسي است که سه گونه با آن برخورد شده است: 1. سرکوب آن; 2. رهايي بي قيد و بند آن; 3. اشباع اين غريزه از راه حلال و به طور قانونمند. روشن است که سرکوب غريزه، آثار مخرّب رواني و اجتماعي به بار ميآورد، چنان که، لجام گسيختگي نيز، آثار ويرانگرتري بر اجتماع ميگذارد، دانشمندان امروزه انواع و اقسامي از بيماري رواني که بر اثر طغيان اين غريزه و تن در دادن به انواع آلودگيهاي جنسي و محيطهاي کثيف، به وجود ميآيد را در کتب خود شرح دادهاند. تاريخ، اين حقيقت را که اشباع غريزة جنسي، در حدّ متعادل و مشروع، عين سلامت است و زماني که از اين حدّ بگذرد، به نوعي بيماري جنون جنسي ميانجامد، به ما گوشزد مينمايد.(تفسير نمونه، آيت اللّه مکارم شيرازي و ديگران، ج 17، ص 289، دارالکتب الاسلامية.) دين مبين اسلام با در نظر گرفتن حقيقت، نه راه اوّل، يعني مبارزه با اين غريزه نيرومند و نه راه دوم، يعني بي بند و باري جنسي، را پيشنهاد نميکند و راه حلّ منطقي را ارضاي حلال و قانونمند اين غريزه، ميداند. بر اين اساس، هر گامي که در راه بي بند و باري اخلاقي، برداشته شود، از نظر اسلام محکوم است و ما نمونههاي فراواني از آن را ميتوانيم مشاهده کنيم; براي مثال قرآن، از نگاه و چشم شروع ميکند و ميفرمايد که انسان حتي در نگاه هم نميتواند بي کنترل باشد: "قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنْ أَبْصَـَرِهِم;(نور،30) به مؤمنان بگو چشمهاي خود را ]از نگاه به نامحرم[ فرو گيرند." همچنين در سخن گفتن نيز، مراعات حريم عفاف را متذکّر ميشود: "فَلاَ تَخْضَعْنَ بِالْقَوْل;(احزاب،32) به گونهاي هوسانگيز سخن نگوييد." و دوستي و اختلاط با جنس مخالف را زمينهساز گناه و فساد است و گوهر و استعدادهاي انسان را به تباهي کشيده و جامعه را دچار سقوط و زوال ميکند، از سوي اسلام حرام و ممنوع شده است، تا جامعه به سير الهي و اصلي خود، باقي بماند. قرآن ميفرمايد: "وَ الَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَـَفِظُون # إِلآ عَلَيََّ أَزْوَ َجِهِمْ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَيْمَـَنُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِين # فَمَنِ ابْتَغَيَ وَرَآءَ ذَ َلِکَ فَأُوْلَغکَ هُمُ الْعَادُونَ ;(مؤمنون،5ـ7) و آنها که دامان خود را از آلودگي و بي عفتي حفظ ميکنند، و تنها آميزش جنسي با همسران و کنيزانشان دارند; در بهرهگيري از آنها ملامت نميشوند و هر کس غير از اين طلب کند، متجاوزگر است." اين آيه ممکن است اشاره به طرز فکر غلطي باشد که براي مسيحيت، انحرافي پيدا شده که هر گونه آميزش جنسي را، خلاف شأن انسان ميپندارد. امکان ندارد خدا غريزهاي در انسان بيافريند و بعد به کلي آن را تحريم نمايد.(تفسير نمونه، آيت اللّه مکارم شيرازي و ديگران، ج 14، ص 198، دارالکتب الاسلامية.) بر اين اساس، اسلام، دوستي با جنس مخالف را تحريم و ممنوع کرده است.