mojdeh خان سلام:

ما هم همسن مهديار بوديم تو جو مدرسه و بعد هم دانشگاه قرار داشتيم و هرچي بقيه بهمون ميگفتن تو گوشمون نميرفت،خود من چند بار سر همين احمدي نژاد با چند نفر از مخالفاش بحثم شد،طرفداريشو ميكردم چون فكر ميكردم حرف هاش راسته،چون فكر ميكردم اسلام اينا همون اسلام قشنگيه كه تو دانشگاه ازش حرف ميزنن و همه بچه ها حاضرن جونشون رو واسش بدن ولي الان كه ميبينم همون اساتيد دانشگاه يا همون آقاي طباطبايي كه هيچ وقت حرف هاش رو از دست نميدم و تا آخرش رو گوش مي كنم نسبت به اين طرز برخوردها موضع گرفتن ميفهمم كه بايد چند سال بزرگتر ميشدم يا حداقل اونموقع بيشتر فكر ميكردم و دور و برم رو ميديدم.

اين آقايوني كه ميان اينجا شعار ميدم و منتظر حكم جهاد هستن نصف بيشترشون بچه هاي 18_19 ساله اي هستن كه يكي دوسال بعد از اتمام جنگ تازه به دنيا اومدن و اون زمان رو نديدن،من توي جنگ به دنيا اومدم،توي اهواز،به خاطر پست حساسي كه بابام داشت كل زمان جنگ رو اونجا بوديم و بابام حاضر نشد بياد تهران،حالا بچه هايي كه صداي يه انفجار هم به گوششون نخورده اومدن نشستن منتظر حكم جهاد هستن،فكر ميكنن مثل پلي استيشين با شوخي و خنده تموم ميشه هيچ اتفاقي هم نميفته،ما 100 سال بشينيم با اينا حرف بزنيم فايده نداره،نه اينكه بخوام بدشون رو بگم،گفتم خودمم همينجوري بودم،ولي اينا فكر ميكنن هر كي مخالفشون بود يعني عشق اسرائيل و آمريكا داره.مهديار هم بچه خوبيه همه هم اينجا اينو ميدونن ولي خب رو نظرش پافشاري ميكنه كه اونم بايد تا چند سال ديگه براش اثبات بشه همچين ذهن فعالي براي اسلام خوبه ولي ايكاش انقدر يك طرفه به قاضي نميرفت،اميدوارم هركدوم اشتباه ميكنيم هدايت بشيم.

موفق باشيد.