تقديم به برادران سپاهي
شنيدم گوسفندي را بزرگي
رهانيد از دهان و چنگ گرگي
شبانگاه گوسه فند را بخواباند
چو آلت در دهان وي بجنباند
زبان بسته به درد چوب و آلت
همانجا اعتراف به مخملي کرد
سحرگاه کارد بر حلقش بماليد
روان گوسفند از وي بناليد
که آن گرگي که قصد خوردنم داشت
اقلا مثل تو کونم نمي زاشت