در انتخابات اخير ، مي توان اين را ديد که عده اي که در فرصتهاي چهار دوره سياستهاي روساي پيشين دولت ها، خاتمي و هاشمي رشد کرده و به يک قشر اقليت اشرافي و فرصت طلب و ويژه خوار تبديل شده اند ،همه تلاششان را کردند تا از رسانه صندوق راي که ملاحظه اربابان قدرت را نميکند، و براي اولين بار تصويري بغير از محوريت و نفوذ اين قشر اقليت را در تصميم گيريها نشان داد، جمهوريت نظام را وتو کنند. انها سعي در انکار اين قشر اکثريت غالب و قاطع ملت دارند... اينها قويا و با همه ابزار و امکانات نامشروعشان وارد جنگ با عدالتيکه فرصت رشد را بين همه ملت ايران تقسيم کند شده اند. اينها برابري راي خود با راي يک روستايي يا مستضعف شهرنشين را برنمي تابند چون سالهاست سرمايه ها ي ملي سرريز آخورهاي اينا بوده و 4 سال است که بيت المال به محرومترين نقاط اين کشور هم راه يافته . اينها سالها شعار دموکراسي و ايران براي همه ايرانيان مي دادند...اکنون شعار مرگ بر ديکتاتور که شعار وارونه ايست که از قبل آن ديکتاتورترين پادشاهان تاريخ ايران را سرافراز کردند، سر ميدهند. مضحک نيست؟ ؟