سلام...
من فكر مي كنم الان با افكار حالاي جوامع امروزي عشق به بند كشيده شده...يه زماني عشق زيباترين احساس آدما بود كه شايد حتي بيان هم نمي شد و اتفاقا تا وقتي هم كه ازدواجي در كار نبود به زبون نميومد و همينش زيبا بود، سريال شهريارو يادته؟
اما حالا چي هيجانات ِ زودگذري كه بلافاصله بيان ميشه و اسمش هم ميشه عشق و عاشقي و شايدم هوس!!!
البته ايني كه گفتم نسبيه ها...
در مورد زندگيه مشترك به عشق قبل از اون اعتقادي ندارم...يه جوورايي فكر مي كنم اين عشق الان ساخته ي خودمون مي تونه باشه من الان مي تونم كارهاي همسرم رو زيبا ببينم و معناي ِ زيبا به تمام رفتارهاش بدم و متقابلا ايشون. و اين يه نوع ارتباط زيباست كه ميتونيم بگيم عشق يا به نظر من دوست داشتن و زيبا ديدن همديگه...و اين براي دوام زندگي لازمه.
متن خوبي بود
