آيا تابه حال متوجه شده ايد که بعضي ها حتي وقتي تلويزيون برنامه خوبي هم ندارد، باز هم به تماشاي آن ادامه مي دهند؟ اينها به جاي اينکه تلويزيون را خاموش کنند، پشت سر هم کانال را زير و رو مي کنند. عمل عوض کردن مکرر کانال هاي تلويزيون پروسه اي رنجش آور است که باعث مي شود بقيه افراد اتاق را ترک کنند يا کنترل را از دست آن فرد بگيرند. اينترنت از اين نظر که محدوديت زماني ندارد، ارتباطي بي انتهاست با تلويزيون متفاوت است.

هيچوقت نمي دانيد به ازاي رفتارتان چقدر پاداش مي گيريد. اين اعتيادآورترين سيستم پاداش است.

شايد باور نکنيد، مودم هاي ADSL بيشتر از مودم هاي دايل آپ اعتياد مي آورند. اکثر افراد وقتي از اينترنت دايل آپ استفاده مي کردند اصلاً حوصله اينترنت را نداشتند. سرعت آن بسيار پايين و خسته کننده بود. تما وقتي اينترنت هاي پرسرعت وارد بازار شدند همه چيز تغيير کرد. همين سرعت و اعجاب در دريافت انبوه اطلاعات است که ايجاد اعتياد مي کند.

هر چيزيکه در اينترنت وجود دارد اکتشافي، هيجان آور و مملو از فرصت هاي اجتماعي است. افراد وقتي دليل کار نکردن برنامه يا وب سايتشان را مي فهمند احساس مي کنند پاداش گرفته اند. هر نوع ارتقاء در مهارت هاي شما ازجمله ارتقاء برنامه يا دسترسي شما به لينک هاي جديد و جالب مي تواند تغييراتي در شيمي مغز شما ايجاد کند. قوي ترين اين تغييرها هجوم دوپامين نام دارد. دوپامين يک ماده شيميايي در مغز است که عملکردهاي مغز مثل تصميم گيري و تکانشگري را کنترل مي کند و وقتي برخي محرک هاي خاص را تجربه مي کنيد، ترشح مي شود. اين ماده مي تواند روحيه و اعتماد به نفس شما را تقويت کرده و به شما احساس لذت دهد.