دوست گرامي جناب مهديار خان....
بنده گفتم....3 كتاب نسبتا سنگين رو مرور كردم
رساله ولايت فقيه خود مرحوم آيت الله خميني
كتاب ولايت فقاهت و عدالت آقاي جوادي آملي
كتاب ،اسلام،سياست و حكومت آقاي مصباح يزدي
دروغ هم ندارم كه بگويم كتاب آقاي مطهري رو خوندم
به نظر من چيزهايي كه در كتاب اون سه نفر اول هست از نظر
علمي به هيچ وجه من الوجوه قابل قياس با سطح علمي آقاي
مطهري نيست.آقاي مطهري كه نتونست كتاب تشيع صفوي و علوي
دكتر شريعتي رو جواب بده و فقط ايشون رو به دروغ متهم به گرايش
به ماركسيسم كرد اصلا در حد مقايسه با آقاي خميني و جوادي آملي
و جناب مصباح يزدي نيست.
وقتي من مي گويم كتاب آقاي مصباح رو خوندم
اين بدين معناست كه ايشون مجموع سخنراني هاش رو در اين
كتاب جمع كرده كه همش پاسخ به فلسفه سياسي غرب و شرق
هست و كتابش طوري سنگين هست كه بايد پيش مطالعه ي
سياسي داشته باشيد و گمان نكنم كه شما حتي بتونيد از رويش
بلند درست بخوانيد...واي به حال دركش
----------------
بنده هرگز اينجا بحث ولايت فقيه نمي كنم...
من اينجا بحث در باب اثرات سياسي و اجتماعي اش مي كنم
بحث ولايت و حكومت اينقدر پايه اي و سنگين هست كه دركش
براي دانش آموز رياضي بدون مطالعه قبلي علوم ديگر سخته
اينكه حكومت حق كيست؟مردم چگونه بر حكومت نظارت كنند؟
آيا اصلا مردم حق نظارت دارند؟نخبگان جامعه برتر هستند يا مردم عام
ولايت فقيه ذاتي هست يا عرضي و يا اصلا دين ذاتي و عرضي دارد؟
آيا در قرآن جايگاهي و امتيازي در باب فقها وجود دارد؟
آيا اصلا فقه صلاحيت اداره ي حاكميت را دارد؟
اين ها همه سوالاتي است كه هرگز در 30 سال قبل مطرح نبوده
آقاي مطهري فقط به نظرات ماركسيستي-لنينيستي در مورد حكومت
پاسخ دادند كه اساسش بر حكومت ديكتاتوري هست
و دموكراسي رو فريب بورژوازي مي داند
اين رو از اينجا مي دونم كه كتاب جامعه و تاريخ مطهري رو كامل
از ب بسم الله تا تهش ديدم و مي دونم جو فكري اون زمان چطوره